Je tranen zijn het eerste dat ik zie
Kaken op elkaar geklemd
Overheerst door ingehouden woede
Intens verdrietig en ontstemd
Je hebt geen woorden, enkel waas
Stampvoetend naar boven toe
Ik laat je gaan tot je kalmeert
Wat zijn we samen moe
Naar aanleiding van onze aanhoudende problemen met het leerlingenvervoer en met ons zorgintensief gezin 'moeten' passen in deze zorgelijke maatschappij
Voor het betreffende blog, zie Rogue Angel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten