maandag 21 maart 2016

Ben Jij Van Mij?

En nu lig ik hier
Naakt en tevreden
Het bed is nog warm
Waar jij hebt gelegen
En als ik me aankleed
De kamer verlaat
Ben jij al verdwenen
Tis donker op straat
Nog voel ik je lichaam
Nog voel ik geen kou
Klaar voor een nieuwe dag
Terwijl ik nageniet van jou

©RogueAngelNL

geïnspireerd door Ben Jij Van Mij - Roel Esseboom

gegronde reden

misconcepties en illusies
patronen moeilijk te weerstaan
nu echter onze wereld kantelt
prangend de vraag van ons bestaan

openheid en eerlijkheid
aangezien voor list en leugen
nu echter onze ogen openen
wij ons op nieuwe tijd verheugen

helaas niet zonder tegenstand
door onbegrip en ongeloof
nu echter onze keus gemaakt
niet langer blind, niet langer doof

misconcepties en illusies
doch noodzaak het te laten gaan
niet veranderd maar ontwaakt
2 benen die op aarde staan

oordeel

het lijkt te mooi om waar te zijn
beoordeel het boek en niet zijn kaft
tis binnenin dat enkel telt
de inhoud die hem vorm gaf
maar hoe misleidend kan het zijn
zo groot het boek, zo klein het hart
nu uiterlijk en inhoud
met elkaar worden verward

Achter het masker


Ben ik wie ik denk te zijn
Of speel ik wie ik wil?
Ben ik oprecht met mijn bedoelingen
Of houdt mijn ware aard zich stil?
Lach ik als ik lachen wil
Of lach ik als ik moet?
Zijn mijn buien puur gevoel
Of doe ik zoals iedereen maar doet?
Ik speel misschien een dubbelrol
Of is dat wie ik ben?
Ben ik speciaal, ben ik uniek
Afhankelijk van wie ik ken?
Een engel, heks of allebei
Waarom kan ik niet beide zijn?
Een moeder en een kind
Een grote mond, een hart zo klein
Ik doe het één en denk het ander
Braaf klein meisje, doe eens stout!
Zo moeilijk om mezelf te zijn
Misschien ligt daar de grote fout
Niet zijn om wat een ander denkt
Niet zijn zoals een ander zegt
Gewoon mezelf zijn, alle kanten
Masker af, dit ben ik echt!

big mistake

ik vang ze op
de klappen
van een ander
veel geïncasseerd
maar niets
dat er veranderd
ik laat het los
zodra ik wegren
in angst
vaak te vlug
voor herkenning
het bangst
ik draai me weg
en draaf door
totdat het weggaat
nog even
en door hen
staan wij op straat
het lijkt zo simpel
het is zo moeilijk
actie-reactie
vooruit kijken en weglopen
een ander ruimt de rommel op
consequenties
onafhankelijkheid
het hoogste
dat ik ambieer
maar door andermans fouten
slaan mijn vleugels dicht
val ik neer
ik wil zo veel
maar kan zo weinig
nu het er toe doet
ik sla je
harder en harder
maar trek mijn eigen bloed
een fout systeem
de maatschappij
de druk zo hoog, ik pas ervoor
het web gesponnen
de knoop gelegd
maar nu hak ik hem door

doof

holle woorden, lege klanken
het zegt me niets maar toch zoveel

complimenten, commentaar
heb ik de twijfel of het voordeel?

valse beloftes, leugen om bestwil
waar zit de kern van waarheid?

je zegt het een, bedoelt het ander
mijn woorden zijn de weg kwijt

zo’n korte afstand, tussen hart en hoofd
wees voorzichtig met wat je belooft
de waarheid ligt altijd tussenin
de liefde in de haat die ik bemin

ik weet wat je zegt, maar ben doof voor de klap

ik weet wat je zegt, maar het komt niet aan
waarom kost het zo’n moeite elkaar te verstaan?

troost me

de wereld draait en ik sta stil
het onbekende middelpunt
als ik loslaat, zou ik vallen?

emoties gaan en ik klap dicht
het onvervalste wonderkind
als ik lach, zou ik huilen?

de leegte schreeuwt en ik ben blind
chaotisch in het middelpunt
als ik voel, zou het pijn doen?

mijn ogen dicht, ik ben gesloten
terug onder die koude steen
als ik adem, zou ik leven?

mijn wereld stopt en ik draaf door
het onbegrensde unicum
als ik doorvraag, ben ik daar?

in het oog van de storm

gefaald in alle opzichten
teleurgesteld, verslagen
het is zo’n dag, het is zo’n dip
depressie komt met vlagen

gehoopt op een verandering
onzekerheid, kleinzerigheid
het blijft niet, maar zo voelt het wel
door duister verleid

gewacht op nieuwe kansen
hopeloos verwaarloosd
het lijkt zo, toch verkijk ik me
de storm door de zee geloodst

geschreven tot ik niets meer wist
onnozelheid, volwassen
schuldig tot men beter weet
mag ik mijn handen wassen?

Spook

Grenzen vervagen
Tussen liefde en haat
Soms doet het zo pijn
Soms is het te laat
Maar vaak is het prachtig
Zo warm en vertrouwd
Dat je ondanks verschillen
Samen verder bouwt
Maar soms wil ik schreeuwen
En laat ik je gaan
Om te kunnen zien
Waar we eigenlijk staan
En ondanks de tranen
En de dingen die je laat
Ben je belangrijker dan ooit
Nu je naast me staat

Mijn Sprookjesprins

Wil jij het licht aandoen?
Een vonkje in de zwarte nacht
Mijn grijs versmelt met wit
Verleidelijk als je lacht

Een wolf in schaapskleren
In je lach en in je ogen
Je sleurt me mee je sprookje in
Verraden en bedrogen

Om elke voetstap
Een kruimel op het dichte mos
Zo reddeloos verloren
In dt onbekende sprookjesbos

Mijn rol is veelbesproken
Prinses en heks, 'k ben alletwee
Als ik je teder wakker kus
Neem jij me dan weer mee?

Duistere Engel

Zoekende struin ik door de schemering
Een koele wind speelt met mijn haar
Ik voel de warmte van de zomerdag
En weet, ik ben hier klaar

In de schaduw zal ik je vinden
In 't donker gekleed, onopvallend, stil
Bij het wassen van maan zal ik je volgen
Weet, jij bent alles wat ik wil

Je duistere omhelzing, je zachte roep
Ik draai me nog een laatste keer om
Zeg gedag tegen al wat achter me ligt nu
Je wenkt me; "Liefste, kom..."

Pinokkio

Je bepaalt mijn hele wezen
De bewegingen die ik maak
Zorgvuldig gekozen
Steeds weer is het raak
Dat mijn neus niet groeit
Bij iedere leugen
Dat ik mijn ziel niet verlies
Ik kan en wil niet deugen
Maar al zou ik anders willen
Ik heb nogal een houten hoofd
En ik pas me willig aan
Mijn vrijheid van me weg geroofd
Me bespelend als een marionet
Waar ik van geniet, ondanks mijn pijn
Hoe hard ik ook zou willen
Een echt meisje te zijn

Als ik het kon, dan zou ik liegen
Als ik het kon, dan zou ik gaan
Maar laat je dan mijn touwtjes los
Heb ik geen poot om op te staan
Je hebt me in je macht
Mijn lot ligt in jouw handen
Misschien is het teveel gevraagd
Mijn zonden te verbranden
Geen toverfee, geen wonder
Niets helpt me uit dit poppenspel
Dus ga ik verder met mijn touwtjes
Dansen doe ik evenwel…

Op Jacht

Vandaag draai ik de rollen om
Het wordt misschien niet mooi
Maar nu neem ik het heft in handen
Ik de jager, jij de prooi
De zwoele nacht is zwanger
Je geur hangt in de lucht
Mijn blik verraad mijn honger
Maar je slaat niet op de vlucht
Het wordt een kat-en-muis spel
Ik daag je uit, ik stoot je af
Mijn zinnen zijn op jouw gezet
Je bent mijn doel, maar ook mijn straf
Nu heb ik je gevonden
En nu laat ik je niet meer gaan
Want zonder onze jacht, ons spel
Kan ik niet meer bestaan

Soms

Soms ben ik zo moe
Zo moe van mezelf
Van alles, van niets doen
En niets dat dan helpt

Soms ben ik zo druk
Met doen en met praten
Soms ben ik zo druk
Ik kan het niet laten

Soms ben ik zo eenzaam
Toch ben ik niet alleen
Maar ondanks al die mensen
Weet ik niet; waar moet ik heen

Soms ben ik zelfverzekerd
Kan ik de wereld aan
Soms ben ik overmoedig
Trek me niets van iemand aan

Soms ben ik een klein meisje
Soms een volwassen vrouw
Soms wil ik van de daken schreeuwen
Dat ik van je hou

Soms ben ik erg verdrietig
Soms ben ik superblij
Soms ben ik in de war
Maar dat gevoel dat hoort bij mij

Soms sta ik weer te twijfelen
Is dit alles dat er is
Soms sta ik weer te denken
Aan de dingen die ik mis

Soms denk ik 'ik heb alles'
En soms denk ik 'ik heb niets'
En soms, heel af en toe
Ben ik weer helemaal verliefd

Dan kan ik weer de wereld aan
Dan voel ik me weer vrij
En weet ik soms, misschien altijd
Ben jij de enige voor mij

Betrapt

Ik betrap mezelf, als ik kijk in de spiegel
Een dromerige blik, een blos op mijn wangen
Met jou in gedachten, vertrouwd en opwindend
Ik wist niet dat ik ooit zo naar jou kon verlangen

Ik betrap mezelf, als ik zingend op straat loop
Een glimlach, een twinkel, mijn dag kan niet stuk
Met jou in gedachten, vertrouwd en opwindend
Je brengt me extase, je brengt me geluk

Ik schrik wakker uit mijn dromen, door je stem die me groet
Ik ben nog verdwaasd als ik vast wordt gepakt
Ik ben wakker maar zie je, de man van mijn dromen
Ik ben weer verliefd en je hebt me betrapt

Betoverd

De spreuk die je hebt uitgesproken
Betovering voor dag en nacht
De beelden die je me laat zien
Droom maar zoet lief, droom maar zacht
De spreuk die je hebt losgelaten
Betovering voor dag en dauw
Wat ik nu denk, wat ik nu voel
De heks en de engel, betoverd door jou

Spelbreker

De kaarten zijn gedeeld
En weer heb ik de slechte hand
Alle rijders in het spel
En ik sta zwijgzaam aan de kant
Je leven moet je leven
Anders gaat het je voorbij
En net als alle muizen
Wacht ik rustig in de rij
Met zin om uit te breken
Te wijken van het vaste pad
Maar anders zijn is anders
Soms ben ik het zo zat
Verwachtingen, patronen
Het leven is slechts één groot spel
Maar neem de regels niet te nauw
Improviseer, kleine rebel!

EigenWijs

zo'n groot verschil tussen weten en voelen
emoties kunnen hard zijn
zo'n groot verschil tussen denken en doen
ik doe mijn eigen hart pijn

ik weet hoe het zou moeten
maar doe het andersom
ik zou veel moeten weten
maar gedraag me toch zo dom

zo'n groot verschil tussen weten en voelen
verberg het met een lach
zo'n groot verschil tussen denken en doen
morgen weer een nieuwe dag

Stuk

Ik trek, ik duw, ik laat je los
Of had jij eerder losgelaten?
Ik lach, ik huil, ik modder aan
De grond onder mijn voeten weggeslagen

Ik wil je, ik haat je, maar meer dan dat haat ik mezelf
Omdat ik je heb toegelaten, sluipend, in mijn hart
Ik hou van je, ik lieg alweer, maar 't is zo makkelijk gezegd
Omdat ik het heb aan zien komen, 'k heb mezelf verward

Ik trek, ik duw, ik laat je los
Oh, was het maar zo makkelijk
Ik lach, ik huil, ga dapper door
Maar diep van binnen ben ik stuk...

Spiegels van de ziel

Terwijl je ogen me volgen, loop ik voorbij
Ik voel ze branden, toch wuif ik het weg
Ik weet dat het over is, het is niet aan mij
Voor mij is geen plaats meer, je hebt het gezegd

Terwijl je ogen me volgen, draai ik me om
Ik voel tranen branden, snel veeg ik ze weg
Ik weet wat ik voel, wat je zei en waarom
Maar je ogen hebben wat anders gezegd

Bedrogen

Hoe lang is het geleden
Dat jouw lach mij deed lachen
Jouw woorden me zeiden
Jij bent het waard op te wachten

Hoe lang is het geleden
Dat mijn hart sneller sloeg
Jouw ogen beloofden
Het is meer dan ik vroeg

Hoe lang is het geleden
Dat ik mezelf deed geloven
Dat het niets was, ik verbeelde
Mijn hoofd stond erboven

Hoe lang is het geleden
Jouw volgzame blik, jouw lachende ogen
Het is niet wat het had kunnen zijn
We hebben elkaar met onszelf bedrogen

haat-liefde verhouding

mijn woorden een wil
om mijn weg te banen
om een pad te buigen
zonder tranen

goed opgezet mijn val
je hebt het niet gezien
ik duwde en ik duwde
ik dacht niet aan misschien

mijn woorden lijnrecht
op het kloppen van mijn hart
bewust aangestuurd
op een valse start

want liefde en lust
zijn moeilijk te sturen
hoe makkelijk de draai
maar zwaar te verduren

me toch weer gestoten
aan dezelfde steen
maar geleerd van mijn fouten
ik sleep me erdoorheen

ondanks de kleine twijfel
in je ogen dacht te zien
dat ik dezelfde fout kan maken
onverbeterlijk misschien

haat en liefde
onlosmakelijk verbonden
door te doen wat ik niet wilde
heb ik een uitweg gevonden

niet trots op mijn acties
maar wel het resultaat
ik heb bereikt wat in nodig had
zowel met liefde en met haat

als liefde niet genoeg is

ik twijfel, ik dwaal af
hoe weet ik wat de waarheid is

ik huil en vraag me af
wat is het dat ik mis

ik zet opnieuw mijn masker op
en speel mijn rol vol verve

ik lach, maar breek en laat geen traan
hoe voelt het om te sterven

ik mis je, ik verlang naar je
maar ben zo onweerstaanbaar moe

ik lieg en draai, verraad mezelf
ik weet het en ik laat het toe

ik ken mezelf maar weet niet hoe
ik weet dat je niet loslaat

misschien, toch is het beter zo
het lost niet op met prietpraat

'opposites attract'
maar stoten wij elkaar niet af

the more we try, the more we die
het lijkt een vloek, een straf

het is zo mooi, het valt zo zwaar
nog zoveel voor de boeg

we willen wel, we houden van,
maar is dat wel genoeg?

woensdag 16 maart 2016

Songs in G major - A letter

Heb je enig idee wat je in me hebt losgemaakt?
Het begon zo onschuldig, ik genoot van onze gesprekken. Mijn gevoel begon echter op te spelen, ik zette mijn vraagtekens bij je bedoelingen. Na een tijdje zonder je te zien verblijdde je me met je aanwezigheid en verraste je me met je aanraking. 3 zoenen die me meer van mijn stuk brachten dan ik zelf toe wilde geven.
Nu ben ik hopeloos in de war. Ik wil je.... Door die ene avond is er zoveel bij me losgekomen. Als het eenrichtingsverkeer was geweest had ik het weg kunnen stoppen en vergeten tot het dood zou bloeden.
Nu vermoed ik dat jij hetzelfde voelt.
En ik voel me schuldig....
Schuldig naar jou omdat jij wil vechten (...).
Ik weet dat ik een te groot hart heb.
Ik weet, ik lees maar kleine beetjes.
Ik ben bang dat je ongelukkig bent met alles zo bij elkaar. (...)
Ik verlang naar je. Ik wil weten hoe je voelt, hoe je proeft, hoe je zou voelen, verbonden met mij (...)
“In mijn hart is een deurtje dat voor je openstaat“
Die spreuk hangt aan mijn muur, maar is zo waar op het moment. Jij spookt hele dagen door mijn hoofd. Ik wacht op een reactie, een berichtje, een bezoekje.
Ik ben bang dat ik je afschrik met mijn impulsiviteit, mijn eerst-denken-dan-doen.
Twee hele verschillende werelden, maar de jouwe een die ik graag zou leren kennen.
Je interesseert me, boeit me, laat me lachen...
Ik weet niet of het er ooit van komt je dit te laten lezen. Zoals het nu is ga ik proberen je even met rust te laten. Je zult al genoeg aan je hoofd hebben zonder mijn gefladder.
Maar ik draag mijn hart op mijn tong en voel me hopeloos tot je aangetrokken. My new center of gravity.
Ik hoop dat ik je niet nu al weggejaagd heb door aandacht van je te vragen. Zo lang kennen we elkaar niet eens... Maar weet dat je berichtjes me opvrolijken. Op dagen dat we veel appen schijnt de zon ineens veel feller en kan ik de wereld net wat beter aan.
Ik hoop dat ik een kans zal krijgen om af te maken waar ik zaterdag niet aan kon beginnen.
Ik wil wachten en je respecteren (...)
Al krijg ik alleen nog maar wandelingen in de regen, ik zou ze koesteren.
Mijn gevoel zegt me dat jij de moeite waard bent, en hoewel ik de laatste jaren helaas te weinig op mijn gevoel heb durven vertrouwen, hoop ik dat het klopt.
Dat jij hieraan toe kunt geven zoals ik dat wil doen, met heel mijn hart en ziel. Ook al is het maar voor een keer...
Ik probeer te wachten, ik hoop dat ik je kan bereiken en dat je zult begrijpen wat ik probeer te zeggen. Zonder consequenties, want ik probeer verder geen verwachtingen te hebben.
Maar mijn gevoel neemt de overhand en ik voel me somber nu ik je energie niet (meer) om me heen voel.
Ik hoop snel iets van je te horen en zo niet, hoop ik dat je happy bent....

bewerkt 20-10-2016

vrijdag 11 maart 2016

Center

Never saw it coming
Used to think the Earth was flat
Said it often, never felt it
Why haven't I thought of that
Ridiculed my mockery
Midst the storm, chaotic minds
Didn't see with my own eyes
But felt it even through the blinds
Waking up to this new pull
Realising what is true
Open mind and open heart
Nothing that I wouldn't do
Shifted my perpective
Know no reason, know no rhyme
In this new center of gravity
I only want to call you mine